Zamek w Suchej Beskidzkiej

Mały Wawel
Renesansowy zamek z XVI/XVII wieku w Suchej Beskidzkiej zwany jest "Małym Wawelem".
To budowla trójskrzydłowa z czterema narożnymi wieżami i prostokątnym niemiarowym dziedzińcem z wjazdem od wschodu. Dwupiętrowe skrzydła południowe i zachodnie od strony dziedzińca zdobią piętrowe krużganki, gdzie w części parterowej arkady podtrzymują czworoboczne filary, a na piętrze toskańskie kolumny.
Zamek był siedzibą rodów Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich. Zawiązkiem zamku był dwór obronny wzniesiony ok. 1554 r. przez Kaspra Suskiego, usytuowany na północ od Rynku u podnóża góry Jasień. Budowla powstała z miejscowego kamienia łamanego, obrabianego stosownie do potrzeb nielicznych szczegółów dekoracyjnych budynku. Rozbudowany w okazałą magnacką rezydencję w 1614 roku z udziałem Piotra Komorowskiego. Powiększony i wewnątrz zmodernizowany ok. 1708 roku przez Annę z Lubomirskich Wielopolską voto Małachowską. Rekonstruowany w latach 1882-87 i 1905.
Na terenie parku, należącego do kompleksu zamkowego znajduje się piękna oranżeria wybudowana w stylu neogotyku angielskiego oraz Domek Ogrodnika. O północy na krużgankach można spotkać Białą Panią, którą jest widmo Anny Konstancji z Lubomirskich Wielopolskiej.